پیوند زدن عموماً در دوره خواب نهال، عمدتاً در بهار و زمستان انجام می‌شود، اما بهار بهترین فصل است. پس از پیوند زدن بهاره، دما به تدریج افزایش می‌یابد که برای بهبودی مساعد است و پس از پیوند زدن می‌تواند جوانه بزند و رشد کند.
۱. پیوند زدن در بهار: پیوند زدن بهاره معمولاً از ۲۰ مارس تا ۱۰ آوریل بهترین زمان است. در این زمان، شیره ریشه و پیوندک شروع به جریان کرده، تقسیم سلولی فعال است، سطح مشترک به سرعت بهبود می‌یابد و میزان بقای پیوند زیاد است. گونه‌های درختی که دیر جوانه می‌زنند، مانند: خرمای سیاه پیوند شده با خرمالو، گردو پیوند شده و غیره باید دیرتر پیوند زده شوند و بعد از ۲۰ آوریل بهتر خواهد بود، یعنی در اطراف گرین رین تا لیکسیا مناسب‌ترین زمان پیوند است.
۲. پیوند زدن در تابستان: پیوند زدن درختان همیشه سبز در تابستان مناسب تر است، مانند: سرو زمرد، سرو زر و غیره، در خرداد ماه درصد بقای بیشتری دارند.
۳. پیوند زدن در زمستان: هم پایه و هم پیوندک در زمستان در حالت خواب زمستانی هستند و فعالیت متابولیکی بافت سلولی بسیار ضعیف است. کلید بقا پس از پیوند، کیفیت گیاه مصنوعی است. پایه و پیوندک نمی‌توانند آب زیادی از دست بدهند. پیوند زدن در زمستان در طول دوره رکود زمستانی در داخل خانه انجام می‌شود. پس از پیوند، برای کاشت مصنوعی به انبار منتقل می‌شود و در بهار در مزرعه کاشته می‌شود. در طول فرآیند پیوند، از آنجا که سطح مشترک هنوز بهبود نیافته است، سطح مشترک لمس می‌شود و بقا تحت تأثیر قرار می‌گیرد. نهال‌های پیوند زده شده خواب را می‌توان در گلخانه نیز نگهداری کرد تا از قبل بهبود یافته و جوانه بزنند. مزیت پیوند زدن در زمستان این است که می‌توان آن را در طول دوره خواب درختان، صرف نظر از فصلی بودن رشد، پیوند زد و زمان آرام است و می‌توان آن را در طول زمستان انجام داد. می‌توان از رکود زمستانی برای تولید به طور کامل استفاده کرد و راندمان تولید را بهبود بخشید.
زمان ارسال: ۳۱ مه ۲۰۲۴
